Italiaanse staatsschuld wordt minder kredietwaardig

Eerst de feiten.

Het Canadese ratingagentschap DBRS heeft onlangs de kredietwaardigheid van de Italiaanse staatsschuld verlaagt van A naar BBB.

Hiermee volgt DBRS de mening van de andere ratingsagentschappen.

Deze hadden Italië al bedacht met een lagere kredietwaardigheid. Doe aan vrij onderzoek en oordeel zelf: http://www.dbrs.com/research/304610/dbrs-downgrades-italy-to-bbb-high-stable-trend.html

De reden voor deze beslissing is te wijten aan volgende zaken. De Italiaanse staatsschuld behoort tot de hoogste in Europa, namelijk 133% van het BNP. Enkel Griekenland doet het nog slechter. Het constitutioneel referendum van enkele maanden geleden heeft het politiek klimaat onstabiel gemaakt. Ook de aanhoudende problemen rond de Italiaanse banken en in het bijzonder de probleembank Monte Dei Pashi di Siena zijn een belangrijke factor van onzekerheid. DBRS haalt ook aan dat Italië nauwelijks economische groei kent en dat dit in de toekomst ook zal blijven.

Een ratingverlaging hoeft geen ramp te zijn maar het geeft aan dat het de foute kant uitgaat met Italië. Ook België heeft onlangs een ratingverlaging moeten slikken. De Italiaanse overheid, banken en bedrijven zullen de rente op hun schulden toch wat zien aandikken.

De politici die pleiten voor meer Europa moeten toch twee maal nadenken bij bovenstaande gebeurtenis. Via de Euro zijn we allemaal verbonden met Italië, wat slecht is voor Italië is slecht voor de volledige Euro-zone. Solidariteit moet gecompartimenteerd zijn. Andere landen moeten niet opdraaien voor de fouten van Italië en omgekeerd. Te veel solidariteit leidt tot roekeloos en onverantwoord gedrag. Opnieuw treft de ECB hier schuld. De ECB koopt stelselmatig overheidsschuld op en houdt zo de rentevoeten laag. Dit is een fout signaal naar de schuldenaar. Een stijgende rente heeft een signaalfunctie naar de schuldenaar en hier wordt deze functie door de ECB uitgeschakeld. De ECB als marktvervalser. Een marktgedreven rente is de enige juiste voor zowel spaarder als schuldenaar. De overheid of ECB hoeft de rente niet te dicteren.

Je kan hier duidelijk stellen dat er weer een klein stapje achteruit gezet wordt. Naar buiten toe lijkt het een ééngemaakte markt maar de problemen stellen zich nog steeds op  het niveau van de lidstaten en de Europese overheid heeft geen gepast beleid om individuele problemen aan te pakken. Tenzij ze ingrijpt zoals bij Griekenland. Radicaal en crisis stapje korterbij, vrees ik …